Veri depolama sistemi (Depolama) – Kural olarak, büyük hacimli bilgilerin depolanması ve operasyonel işlenmesi için tasarlanmış bir donanım ve yazılım araçları kompleksi. Bilgiler, medya, yapılandırılmış (DBMS) ve yapılandırılmamış veriler (büyük veri), yedeklemeler, arşivler dahil olmak üzere dosyalardır. Depolama ortamı olarak, başta SSD’ler (Tüm Flash Dizi Sistemleri) olmak üzere sabit sürücüler ve SSD ve HDD sürücülerini tek bir depolamada birleştiren hibrit çözümler kullanılır.

Depolamalar, karmaşık bir mimari, depolamayı bir veri aktarım ağına entegre etme yeteneği, depolama sistemini yönetmek için ayrı bir yazılımın varlığı, gelişmiş yedekleme, sıkıştırma ve sanallaştırma teknolojileri ile özel bir sabit diskten farklıdır.

Veri depolama sistemleri, depolama kullanımının seçimine bağlı olduğu çeşitli parametrelerde farklılık gösterir.

Depolama seviyeleri

Blok depolama

DEPOLAMA, biçimlendirilebilen, üzerine işletim sistemi kurulabilen, mantıksal diskler oluşturulabilen normal bir disk olarak kullanılır. Veriler dosyalarda değil, bloklar halinde depolanır, bu da G / Ç işlemlerini hızlandırır. SAN (Depolama Bağlantılı Ağ) gibi ağlarda daha sık kullanılır. Geliştirme ortamları (Dev/Test) olarak yüksek performanslı bilgi işlem, DBMS, büyük miktarda veri depolama için uygundur. Dezavantajlardan bazıları şunlardır: a) uygun nitelikler gerektiren kurulum ve bakımın zorluğu; b) yüksek maliyet.

Dosya depolama alanı

Veriler, dizinlere yerleştirilen dosyalar olarak saklanır. Bu tür bir depolama, operasyonel hesaplamalar için gerekli olmayan «soğuk» bilgileri depolamak için kullanılır. Kural olarak, Nas’lar (Ağa Bağlı Depolama) dosya depoları üzerine kuruludur. Dezavantajları: Büyük miktarda veri biriktiğinde, klasör hiyerarşisi daha karmaşık hale gelir ve depolama hızı giderek azalır. Yüksek tepki hızı gerektiren yükler için uygun değildir.

Nesne depolama

Petabayta kadar büyük yapılandırılmamış verilerle çalışmaya odaklanan bir depolama türü. Bilgiler dosyalar olarak değil, benzersiz tanımlayıcılara ve meta verilere sahip «nesneler» olarak saklanır. Bu nedenle nesne depolaması yapı olarak dB’ye benzer. Analitikte, büyük veride, makine öğreniminde, «ağır» medya dosyalarını ve yedeklemeleri depolamak, bulutta uygulama geliştirmek ve çalıştırmak, web sitelerini barındırmak için kullanılır. İşlem yükleriyle ilgili görevlerde hız olarak blok depolamadan daha düşüktür.

Ağ erişimi

NAS (network-attached storage)

Yerel ağa dahil olan dosya sunucusu. Disk depolamaya erişim, NFS (UNİX/Linux sistemlerinde) veya CIFS (Windows) protokolleri aracılığıyla düzenlenir. NAS, örneğin paylaşılan Word ve Excel belgelerine toplu eşzamanlı erişime ihtiyaç duyan dosya türündeki verilerle çalışmak için kullanılır. NAS, paylaşılan anahtarlar/yönlendiriciler aracılığıyla mevcut yerel ağın «üstünde» çalışır.

SAN (storage area network)

Çok türlü depoları (diskler, optik sürücüler, teyp dizileri) kullanmaya uygun, ancak işletim sistemi tarafından tek bir mantıksal veri deposu veya ağ tabanlı bir mantıksal disk olarak algılanan bir ağ. Protokoller iSCSI (IP-SAN) ve FibreChannel (FC) ‘dir. Bilgisayarları bağlamak için HBA (Ana Bilgisayar Veri Yolu Adaptörü) adaptörleri kullanılır. san’da esas olarak blok tipi bir veri depolama türü kullanılır.

SAN/Nas’ın ayrılması artık 2000’lerin başındaki kadar katı değil, çünkü iSCSI protokolünün ortaya çıkmasıyla üreticiler hibrit çözümler üretmeye başladı.

Hata toleransı

Depolamanın arızalardan kurtulma yeteneğini değerlendirmek için iki gösterge kullanılır — RPO ve RTO.

RPO (recovery point objective)

Verilerin kaybedileceği süre, kaza anı ile son yedeklemenin oluşturulduğu zaman arasındadır. RPO 12 saate eşitse, depolama arızalandığında son 12 saatte biriken verilerin kaybolması mümkündür. RPO, olağanüstü durum kurtarma teknolojisinin seçimini etkiler ve belirli miktarda veriyi kaybetmenin maliyetine bağlıdır.

RTO (recovery time objective)

Depolamaya erişimin geri yüklendiği süre. RTO değeri, sistemin boşta kalma maliyetini tahmin etmek için önemlidir.

Yedekleme

Yaratılış sıklığı yedeklemeler Belirli görevlere ve gerekli koruma seviyesine göre seçilir. Aynısı yerleştirme için de geçerlidir: iş verileri ve bunların yedekleri coğrafi olarak dağıtılmış depolarda (örneğin, farklı ülkelerde ve hatta kıtalarda bulunan veri merkezlerinde) saklanabilir.

Yedeklemelere ek olarak, yapıyorlar anlık görüntüler – Sistemin en son çalışan sürümüne geri dönmek için kullanılan anlık görüntüler.

Yedeklemelerin daha az yer kaplamasını sağlamak için geçerlidir tekilleştirme. Aynı zamanda, yalnızca değişen veriler kopyaya yazılır. Yedeklemeler arasındaki fark ortalama olarak% 2’yi geçmez, bu nedenle tekilleştirme disk alanından tasarruf etmenize yardımcı olur.

Depolama nasıl seçilir

Her şeyden önce, hangi görevleri çözeceğini anlamanız gerekir. Tedarikçiye (veya entegratöre) başvurmadan önce birkaç temel parametreye karar vermelisiniz.

Veri türü

Farklı veri türleri, farklı erişim hızları, işleme teknolojileri, sıkıştırma vb. Gerektirir. Örneğin, büyük medya dosyalarıyla çalışmak için depolama, işlemsel bir DBMS ile çalışmak için uygun olandan veya sinir ağı için yapılandırılmamış verilerle çalışacak bir sistemden farklıdır.

Veri hacmi

Disk sürücülerinin seçimi buna bağlıdır. Bazen tüketici sınıfı bir SSD’DEN vazgeçebilirsiniz – en kötü durumda bile depolama kapasitesinin 300 Gb’ı geçmeyeceğini ve erişim hızının kritik olmadığını biliyorsanız.

Hata toleransı

Belirli bir süre için veri kaybının maliyetinin ne olduğunu hayal etmek gerekir. Bu, RPO ve rto’nun hesaplanmasına yardımcı olacak ve gereksiz yedekleme maliyetlerinden kaçınacaktır.

Performans

Depolama, yükünü yargılamanın zor olduğu yeni bir proje (hizmet) için satın alınıyorsa, bu sorunu daha önce çözmüş meslektaşlarınızla konuşmak daha iyidir. Veya bu tür projeleri daha önce başlatmış deneyimli bir tedarikçiyle iletişime geçin. İdeal seçenek depolamayı test etmektir.

Satıcı

Bazen kaynak yoğun bir hizmet için bile bütçe veya orta düzey bir çözüm (StarWind, Huawei, Fujitsu) uygundur. Ancak en üst düzey üreticilerde — NetApp, HPE, Dell EMC – ürün yelpazesi oldukça geniştir ve burada nispeten ucuz depolama birimleri de bulunabilir. Her durumda, tek bir altyapıdaki satıcı sayısının büyük ölçüde genişletilmemesi tavsiye edilir.